Want we hielden er aan iedereen toch nog op de hoogte te brengen van onze aankomst in Santiago.
We slapen nu echter 2 nachten in een ruime kamer ( 4 bedden voor ons drietjes),met terras,... vlak bij de kathedraal. Dus goed uitgeslapen werden we gewekt door de klokken.
Belangrijkste opdracht vandaag : het ophalen van ons 'compostolaat'. We hadden al verhalen gehoord dat je hiervoor soms uren moest aanschuiven. Maar niets van dit alles.
Op een kwartiertje was dit ook weer in orde.
Op een kwartiertje was dit ook weer in orde.
Het is er zeer goed georganiseerd. Telkens er een 'loket' vrij is verschijnt het nummertje en na het bekijken van je 'credencial' (het stempelboekje),je gegevens nog eens noteren voor de statistieken, kregen we elk een mooi,latijns, waardevol document. 
Hiervoor hebben we tenslotte de voorbije 30 dagen inspanningen geleverd.
Maar ook zeiden we regelmatig : "wat zijn we toch gelukzakken ....."
Dat we dit konden doen is natuurlijk op de eerste plaats te danken aan onze families die ons steunden in dit project. Wij zijn er ons heel hard van bewust dat dit dank zij hen is dat we dit hebben kunnen realiseren. Dus nogmaals dank je wel vrouwen en kinderen !!! Bloemetjes voor jullie !
En natuurlijk ook hartelijk dank aan alle andere vrienden en familie die ons in dit alles gesteund hebben op diverse vlakken. Zeer dankbaar zijn we alledrie tegenover onze collega's omdat wij het werk ook al die tijd hebben mogen achterlaten.
En het is nog niet gedaan natuurlijk. Zoals de traditie het wil gaan ook wij verder door naar het 'einde van de wereld'. Morgen fietsen we verder voor een 4-daagse tocht naar Finistere en Muxia, de twee echte eindplaatsen van de pelgrimstocht. Vroeger waren dat ook de plaatsten waar de versleten,vervuilde kleren verbrand werden. Dit gaan we echter niet doen. Het zou nu ook verboden zijn.
We regelen vandaag met Mercedes (= onze tijdelijke huisbazin) dat we morgen weg zijn,maar dat we graag volgende week willen terugkomen. Voor haar geen probleem natuurlijk.
Nadien kunnen we dan nog eens rustig de oude stad rondtrekken. Een wir-war van kleine straatjes,zeer veel bars,winkeltjes,...typische toeristenverschijnsels. En vele kerken natuurlijk.
Ook nu treffen we het, in de St.Augustinuskerk kunnen we binnen en er is een repetitie aan de gang.
Een Schotse organist oefent er met een Aziatische zangeres en een Europese zanger voor een optreden. We zetten ons en genieten van dit privé optreden. Zij laten ons rustig toekijken.
Als we dan later willen doorgaan,blijkt de poort op slot,het was echt een gesloten repetitie... een poetsvrouw bevrijdt ons !
Als we ook nog eens door de kathedraal wandelen valt opnieuw op hoeveel mensen er nog gebruik maken van 'de biecht' Dit kan er in vele talen !Buiten op het plein zien we vandaag ook weer de aankomende mensen !
Ook bij hen is het een emotioneel gebeuren. Als je ooit eens in de buurt bent,neem enkele uren de tijd
om deze taferelen gade te slaan ! 
Dan tijd voor wat rust in een park. Groot voordeel,naast het groen is er ook WIFI !
Tijd dus om de contacten wat te onderhouden.
En om ook nu weer een verslagje te bezorgen !
Spreuk van de dag: Onderweg zijn is... voortdurend dankbaar zijn om alles wat de weg
je zomaar biedt. (Jan Hendrickx - Pelgrimboekje)
Toppers! Geniet er nu nog maar een week van, want het werk lokt terug ;-)
BeantwoordenVerwijderenTranen van geluk en trots! Geniet er nog van, maar wij gaan toch blij zijn als je terug bent hoor papa. Het gemis komt stilaan toch naar boven.
BeantwoordenVerwijderen