TGV banner

TGV banner

zondag 14 juni 2015

Op zoek naar het kruis in de wolken.


Om 8.30 (ideaal uur om op zondag te gaan fietsen) was onze slaaplocatie,zoals je kan zien, al volledig ontruimd.
Aangezien er klimwerk op het programma staat,is er eerst een stevig ontbijt.
Vannacht had het al wat geregend en als we vertrokken miezerde het een beetje,maar we laten ons niet tegenhouden.
Op weg dus naar de Cruz del Ferro,een mijlpaal op de Camino,een plaats met een extra betekenis.
Dit eenvoudig kruis is tevens ook het hoogste punt op onze weg. Het staat op 1500 meter.
Het gaat dus steeds bergop. Hoe hoger we komen,hoe meer we - letterlijk - in de wolken zijn.
De laatste 6 kilometer is er de echte klim. Maar deze verloopt gelijkmatig ( 7 tot 10 %) en  omdat we nu al meer dan 2000 km. getraind zijn, valt dit goed mee.
Ondertussen is de omgeving waarin we fietsen weer prachtig door de vele kleuren en geuren.
Boven de boomgrens wordt het hoe langer hoe 'mistiger',de regenwolken dreigen te vallen.
Het kruis doemt op !
De ganse stapel stenen is één grote verzameling aangebracht door individuele pelgrims,telkens met een eigen intentie of boodschap. Er liggen armbandjes,ringen,geldstukken in de paal,foto's, ... elk met zijn verhaal. Toch een speciale plek.
Ook wij laten,dankbaar om deze tocht,wat achter !
De vlaggetjes die de voorbije weken heel vaak onze tent versierden, blijven bevestigd aan het kruis !
Onderussen begint het pijpenstelen te regenen en is het er echt koud. Afdalen is de boodschap.
En inderdaad een honderd meter lager wordt het al beter.
De afdaling is vrij steil en het wegdek niet zo goed, maar de uitzichten worden weer des te mooier.

De wolken blijven ons de ganse dag verder achtervolgen,maar regen blijft gelukkig uit.

We onderbreken onze afdaling in Acebo voor middageten.Er is daar,zoals overal op de Camino,een pelgrimsmaal verkrijgbaar. Dit zijn dagmenu's waar je kan kiezen tussen een drietal voor-,hoofd- en nagerechten voor de prijs van 10 euro.


We willen vandaag tot Villafranca geraken, zo'n 73 km. ver. We passeren nog enkele mooie dorpen,zien in Ponferrada nog weg en muurschilderingen die herinneren aan het wereldkampioenschap wielrennen van vorig jaar. We ervaren dat het een pittige omloop was.
Het lukt om droog aan te komen in de refugio municipal te Villafranca. Een kwartiertje later begint het zwaar te regenen. We hopen morgen op dezelfde manier over de Cebreiro te geraken. Deze kuitenbijter is 1300 meter hoog,maar we vertrekken op 500 meter hoogte. Ook dit gaan we kunnen !
Want vanavond hebben we nog kunnen inschrijven in de gemeenschappelijke maaltijd van de refugio.

Spreuk van de dag: Slecht weer bestaat niet,slechte regenkledij wel. (agu)





Geen opmerkingen:

Een reactie posten